We kunnen een probleem niet oplossen met de denkwijze waardoor het ontstaan is, aldus de wetenschapper Albert Einstein. Het laat feilloos zien dat problemen feitelijk door een gebrek aan ruimdenkendheid ontstaan. De adelaar die z’n hele leven gevangen zat in de kooi en nooit kon vliegen. Omdat ie niet geloofde dat ie kon vliegen. Het is feitelijk een triest verhaal want juist de adelaar was weggelegd om te kunnen vliegen.
Zonder geloof in jezelf onstaat er geen wonderschone co-creatie met de natuur. Want ongeloof zet de natuur instinctief aan het stuur en deze creëert altijd, met of zonder jouw goedkeuring, met of zonder je medewerking en interactie. Inderdaad, het leven gaat door, met of zonder jou, maar het leven mist dan wel jouw bijzondere inbreng. Waarom denken zoveel mensen dat hun waarde in dit relatief nietige leven zo beperkt is? Het is een kwestie van besef of eigenlijk het gebrek eraan.
Zonder dat we het merken zetten we onszelf vast in onze manier van denken. Onze opvattingen en overtuigingen zitten zo sterk verankerd in ons onderbewustzijn, dat ze zelfs onze persoonlijkheid ermee tekenen. Sterker nog, onze opvattingen vormen onze persoonlijkheid.
Juist door te beseffen dat we onszelf onbewust hebben vastgezet met zogenaamd logische gedachten, kunnen we onze mogelijkheden ook weer verruimen. Want een probleem is alleen een probleem als we de oplossing ervoor niet direct opmerken. En we merken onze oplossingen niet op omdat we onszelf onbewust klem zetten. Het probleem ontstaat niet voor niets. Als we niets aan onze helikopter perceptie op het probleem doen, zullen we nooit een goede oplossing vinden. Problemen triggeren sinds mensenheugenis ons besef dat we ons onbewust klein denken. Want telkens moeten we op zoek gaan naar een oplossing en telkens komen we achter dat deze alleen gevonden kan worden door anders te denken. Door onbewuste vastgeroeste overtuigingen in ons brein te her-vormen. Het vereist de samenwerking van het besef, gevolgd door diens lakei: de creativiteit.
Creativiteit kan alleen ontspringen door anders te denken. Door anders te durven denken. Wij laten ons inspireren door de oneindige creaties die anderen weten te bewerkstelligen. We vinden deze nieuwe creaties fascinerend. Niet alleen omdat ze onze zintuigen weten te prikkelen, maar bovenal omdat ze ons onbewust laten zien dat er altijd mogelijkheden bestaan, oplossingen. Dat begint met durven. Iets toelaten is niets anders dan iets durven toelaten. Na de moed kwam de inspiratie. En na de inspiratie kwam de actie. En zo werd elk probleem in de menselijke geschiedenis opgelost. Durf te geloven dat alles mogelijk is, want de natuur is eindeloos creatief en wij zijn allemaal kinderen van de natuur.
Door met de natuur samen te werken leren we dat we in onze vermogens feitelijk onbegrensd zijn, net zoals de natuur zelf. Want wij zijn natuur. Het gebrek aan vertrouwen en geloof in ons vermogen dat eenieder van ons zo nu en dan overvalt is wat ons menselijk maakt. Maar het is niet wat ons gelukkig maakt. De mens die vrij van dogma’s volledig zichzelf durft te zijn en kan zijn is in staat tot maximale expressie van zijn eigen creatieve vermogens. Des te meer de mens zichzelf durft te zijn, des te meer zijn omgeving elke creatie uit diens hand zal opmerken als een bron waardevolle inspiratie. Sommige mensen denken dat de kwaliteit van de creativiteit het succes maakt, maar de werkelijke waarde zit ‘m in de mate waarin ie uit je werkelijke authentieke oer-zelf voortkomt. Dat raakt, dat inspireert.
De tuin is voor velen van ons een fantastisch speelveld om dit magische proces aan den lijve te ervaren. Niet alleen brengt de tuin ons dichter bij de natuur. Het brengt ons vooral dichter bij onze eigen natuur en trekt elk moment van de dag op onverwachte wijze een nieuw luikje in onszelf open waarbij we ontdekken wat nog meer mogelijk is. En dat proces gaat maar door en door, zoals een uitdijend heelal.
"De tuin vormt daarmee een gigantische katalysator om vrij en onbegrensd te denken en te doen. Het laat ons onszelf worden. En dat betekent feitelijk niets anders dan dat alles mogelijk is "
De tuin vormt daarmee een gigantische katalysator om vrij en onbegrensd te denken en te doen. Het laat ons onszelf worden. En dat betekent feitelijk niets anders dan dat alles mogelijk is. Werkelijk alles. Want we zijn allemaal met onbegrensde creativiteit geboren.
Juist de hedendaagse uitdagingen op het gebied van klimaat en natuur dwingen ons om ‘groen’ te denken. Out of the box, zonder dogma’s en in samenwerking met de natuur.
De Zeven Droomtuinen is een groeituin. Een tuin waar mensen groeien. Waar creativiteit en oplossingen groeien en waar we als geen ander hernieuwde percepties op de natuur kunnen ontwikkelen. Albert Einstein had helemaal gelijk. En juist omwille van ons eigen geluksbevinden is het tijd om hier nog wat aan toe te voegen. Want elk mens is in beginsel in staat om groter en grootser te denken. In elk probleem zit dus ook de oplossing verscholen, want het helpt ons om onbegrensd te leren denken.